«میشه ادما حتی عاشق کلمات شن»
دیگران چون بِروند از نظر از دِل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی
تاحالا پیش اومده بگی
«همینه که هس»
ولی ته دلت
ارزو کنی که کاش اوضاع فرق میکرد؟
(365 روز بدون تو)
تک تک حرفایی که بهم زدی رو یادمه
نمیتونم بهشون فکر نکنم
(365 روز بدون تو)
فرق بین قول ها و خاطرات اینه که
ما قولمون رو زیر پا له میکنیم
و خاطرات مارو زیرپاشون له میکنن
(365 روز بدون تو)
میخوام ازت بپرسم که من برات چی هستم
اما از دونستن جوابش میترسم
(365 روز بدون تو)
همه قشنگن اما هرکس به چشم یکی.
منصفانه تر بود اگر هرکس فقط تاوان نفهمی خودشو میداد...
ولی همه ی پایان ها هم بد نیس، برعکس بعضی از پایان ها خیلی خوبه مثل پایان دادن به دوستی با ادم تاکسیک